فرآیند شکل دهی مشکل،
عدم مقاومت در برابر اسید ها و حلال های آلی،
مقاومت کم به ازون (Ozone)
قیمت گرانرتر از پلیمر های مهندسی معمول
در برابر اشعهUV مقاومت ندارد و بنابرین در برابر اشعه خورشید کاربرد ندارد
کاربرد :
مکانیکی : استفاده می شود بعنوان اجزاء با عملکرد بالا در سرما بخوبی گرما مانند یاطاقان ها و گیریبکی های دقیق
استحکام ابعادی بالا بخوبی مقاومت حرارتی
الکتریکی : مشخصات خیلی عالی دی الکتریک و ایزولاسیون این پلیمر را عضو لاینفک بسیاری از کاربرد های این رشته نموده مانند
تابلو های برق ,سیم پیچ ها و عایق های الکتریکی
شیمیایی : کاربرد ایدال در این رشته را مدیون مقاومت شیمیایی و حرارتی بالا است . مقاوم در برابر اسید های معدنی ,باز ها و نمکهای حلال ولی مورد حمله استر ها ,کلر ها و هیدرو کربن های ارو ماتیک قرار می گیرد
غذایی : دارای خاصیت بی اثرو بنابرین در بسیاری از موارد این رشته نظیر پمپ ها و فلنج های در تماس با مواد غذایی کاربرد دارد
در صنایع غذائی و دارویی، تجهیزات پزشکی، صنایع فیلتر و غشاء سازی، وسایل الکتریکی و الکترونیکی، سنسور، تجهیزات موتور خودرو و ابزار دقیق هواپیما و هوا فضا
PolySulfone
|
|
|
|
|
نام های دیگر: |
لاسولف (Lasulf)، ادل (Udle)، التراستون (Ultraston) |
|
مونومر: |
بیس فنولات |
|
حلال: |
سیکلو هگزانون، دی اکسان، دی کلرومتان، THF |
|
دانسیته: |
1.24 g/cm^3 |
|
دمای ذوب (Tm): |
برابر 335 تا 340 درجه سانتی گراد |
|
دمای انتقال شیشه ای (Tg): |
برابر 185 درجه سانتی گراد |
|
وضعیت قطبی و غیرقطبی بودن:
|
قطبی |
|
ویژگی های اشتعال (روش شناسایی آسان):
|
در شعله می سوزد و بعد از حذف شعله خاموش می شود
o شعله زرد مایل به نارنجی دارد
o دود سیاه دارد و ایجاد ذرات دوده می کند. (بعد از کمی تأخیر دیده می شود)
o در شعله چکه نمی کند
o به هنگام سوختن حباب تشکیل می دهد
o بوی سولفور سوخته می دهد |
|
|
|
|
|
|
خواص: |
مقاومت در برابر حرارت، مقاومت در برابر تابش، مقاومت در برابر اسید های معدنی و قلیایی و اسیدهای مواد غذایی و مواد شوینده، مقاومت در برابر تنش، مقاومت در برابر اشعه های مادون قرمز و ایکس و گاما، مقاومت در برابر هیدرولیز، مقاومت در برابر روغن های هیدروکربنی |
|
|
چگونگی تولید و تاریخچه:
این پلیمر از واکنش دی فنل (Diphenol) و بیس 4کلروفنیل سولفون (Bis 4Chlorophenyl Sulfone) به دست می آید. پلی سولفون دارای گروه های آروماتیکی و سولفون (SO2) است.
پلی سولفون در سال 1965 توسط اتحادیه کاربید (Union Carbide) معرفی شد و جزو اولین پلاستیک های گرمانرم (ترموپلاست) با مقاومت حرارتی بیشتر از 150 درجه سانتی گراد بود.
.gif)
