هر قدر قطعه پلیمری که در نظر است وزن مخصوص آن اندازه گیری شود خالص تر باشد( دارای مواد افزودنی کمتر), دانسیته آن به مقدار مندرج در کتب و جداول نزدیک تر خواهد بود. تعیین دانسیته یک قطعه پلاستیکی از نظر کنترل کیفیت بسیار مهم ولی از جهت کمک به شناسایی کیفی حائز اهمیت زیادی نیست. اندازه گیری دانسیته قطعات فومی جزء مهمترین ویژگی های آنها محسوب می شود و کلیه خواص شناخته شده ی قطعات ساخته شده از فوم ها تابعی از این خصوصیت تعیین کننده است که اندازه گیری آن براساس استاندارد ASTM D 1622 انجام می پذیرد

دانسیته پلاستیک ها را به روش های گوناگون می توان محاسبه کرد که از آن میان به سه روش مهم زیر می توان اشاره کرد:

الف)تعیین دانسیته به روش تهیه نمونه ای با حجم منظم هندسی

 ب)اندازه گیری دانسیته به روش غوطه وری

پ)تعیین دانسیته به روش ستون

 تعیین عملی دانسیته به روش تهیه نمونه با حجم منظم هندسی

 قطعه ای از پلیمر را به شکل منظم هندسی مثلا مکعب یا مکعب مستطیل بریده و سطوح جانبی آنرا به کمک سنباده ای نرم به شکل کاملا تخت و صاف در می آوریم. سپس با عملیات صاف نمودن وجه های آن سعی کنیم تا ابعاد مکعب به یک اندازه یکسان برسد. پس از تهیه نمونه ای دارای ابعاد منظم هندسی, توسط یک کولیس با دقت ۰٫۰۱ میلیمتر هر ضلع مکعب را از سه نقطه اول, وسط و آخر اندازه گیری کرده و میانگین سه عدد به دست آمده را ملاک محاسبه همان ضلع قرار می دهیم. هنگامی که محاسبه سه بعد طول, عرض و ارتفاع پایان یافت سه عدد میانگین را در هم ظرب کرده و از این طریق حجم قطعه به دست می آید.